Sneeuwpret!

Guten tag freunden,

Oke, ik heb even tijd gevonden om jullie weer even wat verhalen te gunnen =). Het gaat nog steeds goed en nog niks gebroken wonderbaarlijk genoeg, maar we blijven ons best doen.

Het les geven gaat ook steeds beter en heb er ook wel veel lol in. Het belangrijkste is namelijk gewoon om de kiddo’s enthousiast te maken, dus ben de hele dag aan het yellen, zingen en kloten op de ski’s. Ik weet ondertussen ook de weg hier, dus hoef niet meer zo als de eerste keer te verdwalen waardoor we een uur te laat kwamen bij de lunch, ik alle kids 20 meter naar boven moest tillen en omstebeurt voor 3 kinderen omhoog moest lopen en met ze tussen me benen naar onder moest nemen enzo. Verder hou ik wel heel erg van ze en vind het ook stiekem jammer als ze weer naar huis gaan. Vooral ook omdat je dan op Zondag weer van voor af aan kan beginnen. Dat is de enige wat minder fijne dag, aangezien ze dan allemaal super moe van de reis zijn en allemaal mama missen, lekker huilen en vallen enzo. Maar gedurende week gaat het steeds leuker en kennen we elkaar ook beter.

De baas van de skischool was blij met mijn lesgeven en daarom mag ik nu ook met al skiënde kinderen beginnen. Ook leuk aangezien je gelijk de piste onveilig kan maken, maar het is ook wel gaaf om met helemaal niks te beginnen en dat ze daarna gewoon naar beneden komen. Je kan ze ook alles laten doen, ze hebben nog niet veel last van angst. Achteruit skiën, springen of op 1 been doen ze ook al is het de eerste keer op de berg gewoon na. Na 3 a 4 zware dagen in de kinderweidje ze spelend leren remmen en bochten maken zijn ze super blij dat we naar het oefenheuveltje mogen. Dan komen we als indianen, raceauto’s of heksen naar beneden door de slalom of het stokkenbos. Dan op donderdag racen ze zo snel mogelijk naar beneden en gaan we daarna meestal voor het eerst met de grote lift naar boven vliegen naar de grote mensen skiwereld waar ze allemaal hun kleine 4 jarige oogjes uitkijken. Hiervoor leer je zo ook wel de belangrijke dingen, zoals zelf opstaan, beetje afstand houden en sneeuwballen naar andere skischolen gooien. Lunchen is ook al niet zo rustgevend aangezien je eerst rond de 6 kinderen mag uitkleden, hun spullen geordend moet houden, al vlees mag snijden, ze naar de wc moet slepen, weer alles aan trekken en weer op de ski’s zetten. Het is wel grappig hoe lastig ze opeens te herkennen zijn als hun helmpjes en gekleurde hesjes uit doen. Na zo’n dagje hoofd-schouder-knie-en-teen op de ski’s doen nog even met de te trotste ouders opscheppen over hun schatjes, opruimen en met z’n alle de bar in! Elke dag zijn daar weer de gogo-dansers met de apresskidansjes en wordt het nu het ook weer hoogseizoen wordt alleen maar gezelliger. Zo blijft het leventje hier wel wat duurder, maar gelukkig is er bijna overal wel een skilerarenprijs. Als er niets raars aan de hand is eten we meestal met onze huisgenootjes samen, degene die zit heeft en eten heeft kookt en iedereen deelt gewoon alles. ‘s Avonds is het meestal Hofstadl, Ema’s bar of fire and Ice waar alle skileraren te vinden zijn. Ook al proberen we het aantal keer in de week te beheersen, het is altijd toch wel gezellig genoeg om een taxi naar de andere kant van het dorp te nemen. Nu zo verder in het seizoen is het ook niet alleen je eigen school waar je iedereen kent, maar ook bij de andere 7 scholen zitten wel gezellige mensen. Het is wel grappig dat het op de piste eigenlijk een soort gemaskerd bal is met alle zelfde pakjes en goed ingepakte gezichtjes, maar naar de goede zwaaien gaat steeds beter. Ook help je altijd ook van de andere scholen kindjes oprapen of in een liftje sturen. Op Dinsdag en Donderdag mogen we om 8 uur de lift nemen om nog even voor de les te trainen. Vooral als op Dinsdag alle skischolen trainen nu in het hoogseizoen, zijn de pistes helemaal vol van de rode pakjes. Maar vallen zit er niet bij, het zou namelijk een biertje voor iedereen die het gezien heeft betekenen =). M’n eigen skiën is zo wel lekker vooruit gegaan en het gaat steeds makkelijker.

Dat is eigenlijk over het algemeen hoe een weekje over het algemeen eruit ziet. Maar eigenlijk is elke dag wel weer anders. Zo hadden we bijvoorbeeld na het opbouwen het leuke idee om met de kindersleetjes van een hoge schans te gaan springen, zijn we na de les het zorbing gaan uitproberen waar je in een opblaasbare bal met z’n tweeën vast zit en intens snel gecentrifugeerd naar beneden rolt (waar ook weer debielen er onder gingen liggen enzo) of bouwen we een schans ofzo. Ook hadden we laatst een barre tocht, waarbij we de laatste lift naar de top bar namen en daar een paar drankjes deden. Vervolgens met alle rond de 35 leraren samen naar de volgende bar skiën in formaties enzo en weer verder naar de volgende. Een echt goede skitraining na 5 bars in het pikken donker naar beneden skiën =). Ook heb ik leren snowboarden. Een Engelse vriend zou me les geven, maar als skileraar mocht je natuurlijk niet in het kinderweidje beginnen, dus na dat ik dacht dat hij een grap maakte zaten we toch met onze bordjes in de lift naar de top. Helemaal blauw aan het eind, maar wat normaal wel meer als een dagje duurt, lukte na een uurtje de bochtjes wel ongeveel, dus suc6 =). Dus elke keer als ik vrij ben, heb ik er weer een nieuwe hobby bij. Nog een poging om een been te breken was toen ik met de baas van de skileraren Toni en nog 2 andere naar het hoogste puntje ben gelopen. Na de hoogste lift en 20 minuutjes omhoog lopen deden we onze bliepers voor het geval van lawines op en konden door de tiefsnee en het bos in een uurtje helemaal naar beneden skiën. Ging steeds beter, alleen met volle vaart een dikke boom geraakt, maar gelukkig alleen maar mijn buik open gehaald =). Oke, het leventje is niet helemaal perfect hier, zo heb je ook dagen met een kindje dat 2 keer in z’n broek plast, heb je ruzie met een vriend omdat je hem uit de lift duwde of ik mis ik mn vriendjes thuis heel erg, maar daar komen we ook wel weer overheen. In ons huisje is het nu ook wel een stuk drukker, maar wel heel gezellig. Ipv met z’n tweeën, zijn ik en Chantal nu ook vergezelt met Maartje die nog het hele seizoen blijft en Oostenrijkse Lisi voor de komende 2 weken. Dus elke avond eet ik wel met minstens een van ze samen. Ook zijn er veel mensen die nu alleen een weekje in hun vakantie hier komen werken, dus het hele huis is ook wat voller, wat het wel gezellig maakt. Ook nog naar Schladming geweest naar de mannen-nacht-slalom met ongeveer 60 000 andere mensen, leuk om een keer mee te maken. Verder ben ik ook nog een paar daagjes ziek geweest, wat echt heel saai is hier, werken is veel leuker. Deze week was ik skilerares van een Weense internationale privé school van veel te verwende 14 jarige kinderen. Leuk voor de afwisseling, maar miste wel de kinderspellen. Maar leuk gehad met de leraren en zelf heel fijn geskied, omdat ze alle al bijna parallel konden skiën, gewoon de hele week wat geïmproviseerd en de techniek verfijnt en heel veel schansen gesprongen enzo, echt leuk. Ook de bonte avond mochten we heen, waar we los zijn gegaan in de kinderdisco samen met de kroonprins van Oostenrijk, adellijk bloed uit Saudi Arabia en dat soort kindjes. Dat kan dus ook gebeuren.

Dus ik ben weer benieuwd wat me deze week weer te wachten staat. Volgende week zijn er veel Nederlanders in aantocht, dus gaat wel weer leuk worden. We houden contact zodat ik niet weer de helft van mn verhalen ga vergeten =P. Als iemand nog wil langs komen, Vrijdag is de leukste nacht en ben waarschijnlijk op Zaterdagen vrij of alleen oproepbaar. Bel gewoon op m’n Oostenrijkse nummer wat gaat van 0043 6645935634 en ik zal voor jullie klaar staan!

Hoop tot snel en anders ben ik na Pasen waarschijnlijk weer in Nederlandje.

Tschuss,

Ayla