Ze is nog niet gebroken

Ayla vanuit lekker in het zonnetje op het balkonnetje in Flachau hier.

Vorige week vrijdag ben ik weer begonnen aan mijn nieuwe avonduurtje in Oostenrijk. Na drie super toffe weekjes op vakantie in Nederland. Het was wel super leuk om veel vrienden en Thijs natuurlijk weer eventjes op te zoeken en hun nieuwe huisjes en stadjes te bezoeken, heb het echt weer even heel fijn gehad. Maarja, nu zijn jullie voor de komende drie maanden weer ingewisseld voor alle dagen skiën, gezellige collega’s, mooie natuur, apres skiën en heel veel lol. Ondanks missen, zie ik toch wel de komende tijd blij tegemoet!

Na uitgezwaaid te zijn en een busreis van 18 tot 11 achter de rug te hebben, kwam ik aan bij de skischool Fun en Pro. Wat wel opvalt, is dat je eigenlijk nergens uitleg over krijgt, je mag het allemaal zelf uitvinden of uitgelegd krijgen. Gelukkig was Linde Berg er de eerste dag nog, zij is een vriendin van mij van school en heeft hier vorig seizoen gewerkt en dient voor mij als inspiratie bron en hulp in moeilijke tijden =P. Dus onder haar hoedje ben ik even aan veel mensen voorgesteld en rondgeleid door het dorpje. Ik slaap toevallig zelfs op de zelfde kamer waar zij sliep vorig jaar, bovenste kamer in het Pichler huis en deel onze 4-persoons kamer met Chantal, een lieve meid die al afgestudeerd is als architect en nu hier werkt tot dat er een baan gevonden is. Het is een best wel modern huis (vooral in vergelijking met het vierthaler huis) met allemaal appartementjes met eigen keuken, eetstukje en badkamer en het is eigenlijk in huis bij de baas van de skischool, Rupert Pichler. Vanuit ons balkonnetje kijk je zo op de pistes en het is ongeveer 13,2 minuutjes naar de skischool lopen. We moeten er wel vroeg beginnen, normaal half 9 en op Dinsdag en Donderdag is er om 8 uur skilerarentraining, maar dat is wel super leerzaam en leuk. Ook was er deze week nog genoeg tijd om zelf wat les te vragen en ben ik ook lekker zelf vooruit gegaan. Dan is er nog een ander oud maar wel gezellig huis 20 minuutjes lopen van ons, waar ze met z’n alle samen wonen met een keuken en 2 douches, waar volgens mij meer de feestjes enzo gegeven worden. Het skigebied zelf is een best wel groot en modern, bijna alle stoeltjesliften hebben stoelverwarming en soms zelfs een muziekje en er zijn bijna geen sleepjesliften, dus ook nog prima om zelf te skiën. Het is onderdeel van Ski Amade, dus onze seizoen skipas geld ook voor heel veel andere skigebieden hier in de buurt, dus nog genoeg te bezichtigen. Het enige is dat ik tot 3 les moet geven en de liften om 4 wel sluiten, maar zaterdag zijn we meestal wel vrij en deze eerste week was het ook nog zo rustig dat er bijna geen werk was. Ik heb dus zelf nog even lekker kunnen oefenen, gewoon betaald krijgen om zelf lekker te skiën vind ik op zich toch wel een fijne deal. Dus dat was wel relaxt beginnen, ook al heb ik wel al weer lekker geblunderd de eerste daagjes...

Zo heb ik onder andere de eerste 5 minuten dat ik m’n huissleutel had hem goed kwijt gemaakt (maar uiteindelijk wel weer gevonden), kwam ik er achter al ‘s avonds tijdens het eten terwijl Linde nog even de belangrijkste tip opnoemde om nooit je ski’s buiten te laten staan dat ik daar ook al weer in gefaald had en mochten we nog even hard terug haasten en heb ik mijn eerste uurtjes les bij een andere skischool gewerkt, omdat ik van m’n baasje Toni twee 16 jarige jongens had gekregen om les te geven, maar bij het kaartjes invullen bleek dat ze eigenlijk geboekt hadden bij de skischool ernaast Herman Meijer. Uiteindelijk is wel alles beter geworden, maar stond ik wel gelijk weer als een dom uiltje bekend =P. Wel was ik goed genoeg dat ik de tweede dag in het Dinopakje met alle kindertjes op de foto mocht. Dat was, ondanks in ondergoed, supersuper heet, zie je geen diepte, als je je hoofd draait draait het pak niet, moet je uitkijken aangezien ik niet vaak met een staart rondloop en kunnen kinderen je heel gemakkelijk van achter aanvallen, maar was het wel super leuk en vrolijk, ik voelde me vereerd =).

Dinsdag was hier in Flachau de wereldkampioenschappen dames slalom, waar 15.000 mensen op af zijn gekomen. Wel heel leuk om dat een keertje mee te maken, want het was 2 dagen vol activiteiten en acts. Na afloop was er nog een groot feest in een parkeergarage, waar ik met Laurens en Mikkel heen ging. In het begin best saai, maar net toen we weg wouden gaan kwam bezopen Toni met wat andere skileraren die ons verplichtte te blijven, maar ons wel even in de VIP meenamen waar we super lekker konden eten enzo. Daarna nog een leuke grap bij de Deense meisjes uitgehaald, die op de zolder van een hotel in het centrum wonen en waar we nog even was op moesten halen. Mikkel neemt namelijk elke keer als hij bij ze langs komt iets van de kerstige decoratie waar het hele trappenhuis vol van staat mee, wat ze zelf wel een beetje vervelend beginnen te vinden, aangezien het hele huis vol met nep bloemen en rieten hartjes ligt. Maar deze keer leek het ons wel grappig om alle bloembakken, kaarsstandaards, lange takkenbossen en nog veel meer zooi tegen de deur te zetten, zodat ze ’s ochtends een leuke verassing kregen. Wij hadden de echt de grootste lol, alleen kregen we de volgende ochtend wel een smsje met ‘not cool’, maar ze komen er wel weer over heen =). Ook zijn we toen het heel hard regende met z’n 7en naar het zwembad gegaan, waar ze zelfs een waterglijbaan met een looping hadden. Jammer genoeg dat na Dave, Mikkel op het hoogste punt vast was blijven zitten en Laurens zelfs nog achteruit ging en naar boven moest klimmen, waarvoor hij bij mij gesloten was. Maar wel fijn sneeuwballen gegooid in het buitenzwembad =)

Ondertussen vandaag m’n eerste eigen klasje gehad. Er kwamen alleen opeens ipv negen, meer dan dertig nieuwe beginnende kinderen van allen onder de 6 in het kinderweidje, waren we eigenlijk maar met tweeën was de leiding een beetje op mij geschoven. Maar gelukkig kwam er snel versterking, maar mocht ik wel eerst even als m’n eerste dagje op 16 kleine kinderen ski’s aan laten trekken, over elkaar laten vallen en bemoeiende ouders bezig houden. Gelukkig werden er al snel 5 kinderen over genomen en kreeg ik wat hulp, maar toch best zwaar als ook nog eens 6 gaan huilen enzo. Gelukkig kreeg ik na de middag de groep in tweeën gesplitst, want 7 kinderen kan ik nog wel aan. Dus die zijn morgen ook weer mijn kinderen en gaan we lekker verder met pizzapuntjes leren en kan ik misschien dan overmorgen zelfs met ze de piste op, lijkt me heel gaaf.

Voorderest gaat alles wel super fijn. Ik eet eigenlijk elke dag wel samen met andere en gaan er elke dag wel mensen naar de Hoffstadl om te feesten, wat wel leuk is voor een keertje. Het leuke is dat het apres ski al om 4 uur na de les begint, even samen eten en dan weer van 8 tot 11 uitgaan, om weer lekker op tijd in je bedje te liggen. Wel fijn dat iedereen heel verschillend is, maar toch is het wel ongeveer een grote groep en kan ik het eigenlijk wel met iedereen vinden. Toch mis ik nog zeker m’n eigen vriendjes, die altijd beter zullen blijven, maar ik zie de komende maandjes nog wel zeker fijn te gemoed!

Skype staat nog steeds aan als je langs wil komen en verder nodig ik iedereen van harte uit om ook een keertje in mijn blogje voor te komen om ook eens het prachtige Flachau te komen beleven, als ik het goed regel, heb ik zelfs nog 2 bedjes voor iemand vrij op m’n kamertje..

Witte groetjes van jullie skijuffie

PS. alleen nog Oostenrijks nummer van +43 66 45 93 56 34