Genieten van elke seconde!

Sluit ramen, deuren en mobiels, pak de grootste beker popcorn en zak lekker onderuit, want hier is weer een verhaaltje van mij!

Oke, goed, waar waren we gebleven, alweer een tijdje geleden. Naja, zoals jullie misschien verwachte leef ik dus nog. Het duurt ook nog maar 17 dagjes en dan ben ik alweer terug in mijn eigen koude landje. Alvast als waarschuwing, ik ben 3 weekjes thuis, maar ga wel van elke seconde genieten en dus zo veel als kan doen en bezoeken, dus plan me als je wil maar alvast in. Ik ben de 16de terug, maar denk de 20ste aanspreekbaar voor publiek en dan hebben we de tijd tot 6 januari, wanneer ik naar Oostenrijk vertrek. Genoeg over de toekomst, nu wat er is gebeurt;

Chronologische volgorde dan maar, twee weekjes geleden was een college weekendje. Op vrijdag ging ik samen met Judith (NL) en Christine (Zwitserland) naar Standfort proberen de student uit te hangen. Maar het was veteranendag, dus we konden niet echt klassen volgen. Standfort is enorm grote campus, ik denk even groot als Bilthoven en je kan er dus lang rondlopen. Nog een gids gevolgd totdat een van de moeders boos werd dat we ervoor moesten betalen, tegen iedereen die we tegen kwamen gezegd wat we allemaal wel niet hier studeerde, bij de trainingen van de teams gekeken en ‘s avonds uit eten geweest bij de cheesecake factory in Palo Alto, waarna we weer 1,5 uur terug mochten fietsen met verschillende tussenstops bij mensen die op de route woonden.
Om de beste vergelijking te maken zijn we de volgende dag met Varun naar Berkeley geweest, voor Judith en Cristine de eerste keer. We hadden geluk, want het was gamesday (het American Footbal team van Berkeley speelde tegen Oregon), wat zo typisch is en wat je echt doet denken dat je in een film loopt. Berkeley is een stadcollege (de campus is als een park gebouwd midden in de stad) en er is 1 straat waar alle frat-houses zijn. Normaal moet je iemand kennen om daar naar binnen te komen, maar nu was alles open en de straten waren vol met dronken studenten. Varun moest de auto parkeren, dus dumpte ons op die straat, dus wij klimmen via een raam zo’n huis binnen waar iedereen op de balkons aan het dansen was, bier uitdeelde en super oppervlakkige sjanste, en begonnen onze tour door alle huizen. Elk huis heeft z’n eigen style en mensen, maar in elk huis word volop bierpong gespeeld (ja, serieus), lopen meisjes in veel te koude kleding hun team aan te moedigen en zijn de raarste bouwwerken van slagen om bier te drinken. Oja, misschien is het leuk voor het inlevingsvermogen dat dit alles zich afspeelt om ongeveer 12 uur ‘s middags. Maar dat is nog niet het raarst, dat is dat op deze dag ook alle familie van de studenten langs komen, waardoor je overal situaties ziet van uit bierbongs drinkende meisjes met daarachter een groepje oma’s en vaders die met hun zonen aan het bierpong spelen zijn, heel bizar. Na door wat huizen gedwaald te hebben, waar we Christine nog moesten redden uit een springkussen dat instorten, meelunchde met een luxe buffet en werden afgeschrikt door tafel vol dansende dronken ouders, kregen we een rondleidinkje over de campus. Varun vertelde heel trots dat Berkeley een hele oude stad was, waarna wij kei hard in de lach schoten toen we hoorde dat dat 100 jaar betekende. Foto’s gemaakt van de ondergaande zon die we tussen de gebouwen op de campus achter de Golde Gate zagen verdwijnen. We liepen ook nog langs het plein, waar in de jaren 70 toen Berkeley het centrum was voor de politiek actieve hippies alle acties werden gegeven en waar nu nog steeds wat verwarde oude hippies in tentjes wonen. Toen bleek dat we dubbel geluk hadden, aangezien er deze avond ook een jaarlijks strippers feestje was in de grootste CO-OP waar we heen moesten voor een nieuwe Amerikaanse ervaring. Echt cultuur, dames en heren. Maar we stonden niet op de gaste lijst en gingen toen bij een vriend van Varun langs in de vegetarische CO-OP, waar echt de meest vrije studenten wonen. Zo zijn ze ook bijvoorbeeld tegen het verschil tussen mannen en vrouwen en lopen er ook mannen in jurken rond enzo, heel tof. Terug gereden snachts over de bay-bridge tussen Oakland en San Francisco, vanwaar je over de hele bay kan kijken en nog even over het strand van SF gelopen. Leuke ervaringen allemaal!

Die donderdag kwam Harry Potter uit in de bioscoop, wat hier echt een te grote gebeurtenis is. Ik ging samen met Alexis, een meisje uit m’n psychologie klas, naar de bioscoop in San Jose. We kwamen er 3 uur van te voren, maar er waren zo veel mensen die al vanaf s’ochtends voor de deur lagen om een leuk plekje te krijgen en iedereen was grappig verkleed. Ze hebben hier zoveel manieren gevonden waarneer ze het recht hebben om in een andere huid te kruipen!

Ik moest natuurlijk voor iedereen cadeautjes kopen en ging dus die zaterdag naar SF opzoek naar grappige dingetjes. Zo werd me verteld naar Haight street te gaan, een straat waar vroeger alle hippies woonden, vol met gekleurde schilderingen en kleine winkeltjes die grappige spullen van over de hele wereld verkopen. En iedereen was ook heel aardig, de mensen van Greenpeace brachten me zelfs nog even naar de metro toen ik de weg vroeg en in de metro vond ik iemand die ook richting San Jose moest en reisde we samen. Ik ging gelijk door naar SJ, aangezien ik tickets had voor de Sharks game, het ijshockey team van San Jose, samen met een hoop andere internationale studenten. Hier naar een wedstrijd gaan is een hele hapening, dus ik kocht een phone finger en zong hard mee met alle aanmoedigingen, wat niet echt hielp, aangezien ze van Canada verloren, maar het was wel heel koel...

Ondertussen gaat m’n schooltje ook heel goed. Ik heb zelfs voor een psychologie midtherm 100/100 gehaalt =) en sta ik nu ook een A+ voor. Acting is ook heel leuk en langzamer wordt ik gemener en verveelder, dus beter in mijn rolletje. Bij soccer wordt ik alleen soms ook boos, aangezien ze vaak geen voetbal spelen, maar het meer wat individuele die idioot met een bal rennen zijn. Het lijkt soms meer op pingpong wat ze doen, ik probeer ze een beetje uit te leggen dat het echt leuker is als je samen speelt en er komt soms langzaam verandering in, maar het is ook de slechtste coach ooit, die helemaal geen aandacht aan de les geeft en alleen in een hoekje zit te bellen. Verder is enginering wel veel zwaarder als de 1 unit wat je er voor krijgt, maar wel grappig. Zo zijn we afgelopen week naar een fabriek geweest waar ze mega grote machines maken waarmee je met radioactieve straling heel precies tumoren weg kan branden, wat wel cool om te zien was. Verder organiseert de school ook veel activiteiten. Zo was er vorige week een internationale week, waarbij wij ook ons landje mochten vertegenwoordigen met pepernoten en zooi. Wat wel super duper fijn was, is dat ik daar een super mooie I-pot nano heb gewonnen met een quiz! 8 GB, camera en groot scherm. Maar iedereen vond het ook wel terecht dat ik hem mocht winnen, aangezien ik al vanaf het begin van het schooljaar met m’n laptopje open in m’n rugzak fiets, waardoor ik de helft van m’n lijst heb gewist, er de hele tijd een toets ingedrukt raakt en hij vaak op sluimer valt. Ook was er thanksgiving diner voor alle zielige internationale studenten, wat heel groot en gezellig was.

Ja, donderdag was het Thanksgiving en ik wist niet dat dat zo groot was. Denise had 3 dagen vrij genomen om te bakken en koken en er kwamen 15 mensen bij ons eten. Het was echt super lekker, we hadden zelfs turkey en de komende 3 weken kunnen we nog steeds van dit feestmaal eten! Hierna ben ik met Christine en Kent naar de film geweest en zijn we daarna gaan shoppen. De dag na Thankgiving is namelijk zwarte vrijdag ofzo en gaan alle winkels om 12 uur s’nachts open met heel veel korting. Hele wachtrijen voor winkels om 3 uur s’nachts. Voor een bekende elektronica winkel hier lagen ze zelfs al vanaf woensdag voor de deur, aangezien die vorig jaar 30 laptops aan de eerste klanten weg gaf. Mensen in tentjes en hele camper uitrustingen daar. Hierna zijn we naar de bergen gereden om naar de zonsopgang over de bay-area te kijken.

En toen was het gister en wou ik heel graag naar Thanks raving in SF. Ik had dat op internet gevonden en iedereen gesmst wie er mee wou. Het was een rave in een Rock-cafe aan het water op een industrie terrein in een haven in SF, had 6 stages waar mensen draaide en had meer als 60 DJ’s. Dus ik had voor alle 8 mensen die wel mee wouden pasta gemaakt, zodat we daar konden picknicken, aangezien het al om 4 uur s’middags begon. Oke, de meeste feestjes zijn hier vroeg en duren meestal van 10 tot 1 op z’n hoogte punt, maar dit was wel heel vroeg. Maar toen werd iedereen heel vervelend en belde af en nam ik uiteindelijk alleen met Olivier (Oezbekistan) om half 6 de trein naar SF. Het was echt super gaaf en ook veel leuke mensen, alleen de security was heel gemeen. Zo mocht ik ook geen tas mee nemen en moest die dus ergens in de bosjes verstoppen. We moesten alleen alweer om 12.01 de trein terug nemen, maar gelukkig kwam Varun en een vriend uit India toch nog en konden we dus met hun mee terug rijden. Ik heb op het feest zelfs iemand ontmoet die ook naar OZORA was geweest deze zomer en ook volgend jaar weer gaat, echt te toevallig! Er waren wel grappige vrolijk raar dansende mensen op het feest waar ik het wel mee kon vinden, maar er waren ook wat normaal dansende Amerikanen, wat ik dus helemaal niets vind. Ze dansen hier serieus alsof ze aan het droogneuken zijn op de dansvloer, waar ik alleen maar heel verbaast naar kan kijken. Maar ongeveer rond 1 uur kreeg ik een drankje aangeboden, wat serieus m’n eerste was van de hele nuchtere avond, maar toen kwam er een security-persoontje en werd ik buiten gezet, met nog heel veel onterecht uitgestuurde mensen. Dus ik had me omgekleed en wou net weer naar binnen snieken, toen ook Varun en z’n vriend eruit werden gezet en werd Varuns ID ingenomen en z’n vriend zonder reden op de grond gegooid, waardoor z’n arm helemaal open lag. Na nog een reddings actie gedaan te hebben door binnen te snieken en Varuns jas op te halen, heb ik ook daar voor het eerst voor het echt een meisje tegen de security horen schreeuwen ‘I will sue you!’, wat ik dan wel weer grappig vond. Na twee keer proberen had ik de goede jas en konden we naar huis. Ondanks alles toch wel een leuke avond gehad en veel leuke mensen ontmoet die ik allemaal weer moet zien voordat ik bijna vertrek!

Verder heb ik m’n I-pot gewonnen week ook nog een MacBook Pro gekocht, waar ik helemaal verliefd op ben! Dus ik ben in een week helemaal geappelt! Apple is hier namelijk zoveel goedkoper als in Europa, dus moet ik er eigenlijk 3 meenemen. Ik moet alleen nog even een plan vinden om de printer die ik er bij kreeg mee kan nemen, maar veel Nederlanders gaan ook voor kerst terug naar Nederland, dus moet even een deal maken.

Ja, ik vind het heel leuk om zo veel mensen hier te ontmoeten de hele tijd, aangezien dat heel makkelijk gaat hier. Ik word het alleen wel heel zat dat je eigenlijk geen echte vriendschap met Amerikanen kan maken. Ze laten je over het algemeen heel snel zitten, je kan bijna geen afspraken maken en het is toch wel iets nep. Het maakt me soms een beetje boos en verdrietig, maar het is vooral ook heel leerzaam er mee om te gaan en realiseert hoe fijn het is om echte vrienden te hebben in Nederland. Dus ik ben ook wel een beetje blij om weer terug naar Europa te komen.

Verder ga ik morgen met Judith en Lotte (NL) naar San Francisco, wat ik eigenlijk vandaag zou gaan doen met wat Amerikaanse en Russische, maar het regende te hard. Ook moet ik wat regelen voor wat ik wil doen in de laatste 5 dagen dat ik hier vrij ben en of ik ook een afscheid feestje hier wil geven ter gelegenheid van mijn gemaaksdag, aangezien ik eigenlijk iemand moet vinden met een auto die wel met mij ergens heen wil, of ik moet een stad uitkiezen die ik nog wil bezoeken ofzo, naja, als iemand nog ideeen heeft, is welkom. Ik wil graag kamperen, maar het word hier ook winter en ze hebben zelfs sneeuw!


Naja, denk maar na wat we gaan doen in de weken dat ik terug ben in Nederland enzo. Ik wil namelijk ook heel graag alle nieuwe stadjes van iedereen die is verhuist om te gaan studeren enzo zien!

Veel plezier met sinterklaas (wat ze hier niet echt snappen),

Knuffel, Ayla

Oja, ik had eigenlijk dit hele blog hoofdstuk in rijm moeten doen, naja, volgend jaar!