Laatste avontuurtjes =)

Nog 1440 minuten, 1440 minuten (+wat reistijd) voordat ze komt! Voor ik kap, dat ik nok.. Naja, waarschijnlijk verder naar het volgende avontuur natuurlijk =P

Sorry, Ik heb eigenlijk al veel te lang niet meer geschreven, want elke keer als ik weer wil gaan schrijven, beleef ik weer wat nieuws =). Daarom alvast excuses voor het veel te lange, maar ik hoop wel spannende bloggertje…

Laatste schooldaagjes zijn voorbij gegaan en finals zijn gehaald. Voor engineering moesten we een presentatie geven en super veel onnodige projecten inleveren, maar ze heeft niet heel veel begrip; dat m'n interviewer nou architectuur heeft gekozen voor de vrouwen en volgens hem de beste educatie is door rond te reizen en gebouwen te bekijken in Europa, vond zij niet goed =I.. Maar voor Psychologie en Acting wou ik wel echt een goed cijfer halen en dat is ook zeker gelukt =). Laatste acting-klasje was het leukst, aangezien het allemaal wel grappige energierijke mensen zijn en we wel een leuke groep hadden opgebouwd. Afscheid genomen van Foothill, maar ik heb wel een klein stukje meegenomen =)

Nu weer wat spannendere verhaaltjes. Vorige zondag ben ik met Christine op de fiets naar SF vertrokken om even in Haight-Ashbury rond te hangen, Golden Gate park te bekijken en daarna te eten op Castro Street. Dat was echt fantastisch! Het park is zo ongelofelijk cool, het lijkt echt alsof je in een oerwoud loopt en achter elke boom een Dino te voorschijn kan komen. Andere leuke plekjes in het park waren 'Hippie-hill' waar ze met z'n alle jambe spelen, met jongleer draatjes en van het zonnetje aan het genieten zijn, de hele grote vijver, park kant die grenst aan de Oceaan, een hele tour van frisbee-golf in het bos, een Japanse thee-garden, maar een van de coolste dingen was wel het rolschaats plekje. Hier komen elke zondag de raarste mensen op wieletjes samen om rondjes te gaan reiden en te dansen op rollerskates =D. Er rijdt ook iemand met een kinderwagen met muziek erop die ook nog eens lekker mee zinkt en er hangt echt een grappige sfeer. Misschien omdat het Tanks giving was geweest, of misschien is het hier heel gewoon, maar er reed ook iemand rond met een super grote, papieren kalkoen met rook eruit. Toen begon iedereen opeens 'burn that bird' te schreeuwen (Ik vestond ‘burn that herb’, wat ook niet raar was geweest) en vertrok de hele stoet naar het strand om hem daar ritueel te verbranden. Daarna zijn we s’avonds in Castrostreet gaan eten, de homo-uitgaans-straat in San Francisco, met allerlei grappige (meestal roze) barretjes, overall gekleurde vlaggen en ook heel winkels vol met nep-billen en volwassen filmpjes. Een heel vrolijk sfeertje en als meisjes voelden we ons daar best veilig =). Ik had het zo leuk gevonden, dat ik deze zondag weer naar het park wou, maar nu ook echt picknicken op de hippiehill en daarna rolschaatsen huren en gelukkig waren Thomas en Marcus zo dapper om meet te gaan. Na in het andere jungle, bergerige en overwoekerde Biena Viesta park waren geweest, waar we op z’n minst wel een tempel, apen en een schat verwachten, maar helaas alleen een fotoshoot en een dode zwerfer vonden, hebben we wat eten gekocht en zijn we in het natte gras van de ‘hippie-hill’ gaan zitten.
Maar om daar te komen moet je eerst twee bergen op om naar de andere kant van SF te komen, waarbij Thomas nog riep dat die man op best een nederlandse fiets reed en bleek hij ook nog eens Nederlands te zijn en maakte we een praatje. Op de berg was weer een Jambe-sesie aan de hand, waarbij alle homeless people op trommeltjes sloegen en kleinere instrumentjes aan kindjes uitdeelde, er nog iemand op een blauwe viool speelde en voor de rest er veel mensen om heen aan het dansen en afrikaans zingen waren. Voor de rest waren er veel mensen aan het frisbeen en behalve markus, voelden we er ons heel erg op ons gemakkie. Het was ondertussen al weer later en konden we nog net voor een half uurtje rolschaatjes huren. Maarja, om naar het park te komen moesten we nog wel een drukke 3-baans weg oversteken en dat is blijkbaar lastig als je nog nooit op 4 wieletjes hebt gestaan. Vooral Thomas probeerde zich schuivelend langs huizen voort te bewegen en samen probeerde we de straat over te steken, waardoor hij ook mij weer op de straat liet vallen en we toen maar twee keer net voor het weer groen licht voor de lachende auto’s was terug konden kruipen. Een peppie en kocky aflevering was er niks bij. Uiteindelijk heft Thomas toen maar op z’n blote voetjes de straat overgestoken en konden we gaan werken aan onze rolschaats-dans-moves =) Ik heb nu bijna al de Michael Jackson songs rollend onder de knie. Omdat de andere nog niet Castro hadden bewondert, zijn we daar maar gaan rondhangen en gebeurde er echt weer de raarste dingen. In het eerste cafeetje waar we aan het genieten waren van onze appelsap, liepen er opeens twee naakte mannen langs. Om mijn gelijk te krijgen zijn we toen maar naar buiten gegaan en bleek dat ze het gewoon fijn vonden om in deze koude periode met alleen schoentjes en een petje op te lopen, waarna elke andere outfit gelukkig wel weer mee viel. Terwijl ik een beetje op Thomas en Markus moest letten, aangezien ze blijkbaar wel in de smaak vielen bij de travestieten, gingen we in een super kleurlijk cafeetje de grootste chocotaard en bak met ijs eten die ik ooit had gekregen, standaard size hier natuurlijk. Maar toen we net naar onze trein terug wooden gaan, kwamen de 5 super super homos binnen en stelde ik voor dat ze wel aan onze tafel mochten zitten. Het bleek een man van rond de 35 met z’n ‘hoertjes’, die hij hier probeerde te slijten. De tweede vraag was natuurlijk of wij ook gay waren, waarna ik voor de grap maar had gezecht dat Thomas die op de wc zat nog twijfelde. Dus toen hij terug kwam, werd hij gecheckt en overdreven geflirt door 5 mannen, die hem schenen te kennen vanuit Amsterdam wat een crazy night geweest te zijn. Zo fantastisch dat ze er zelfs een liedje over gingen zingen, waardoor het zelfs voor Thomas toch wel een beetje te awkward werd en wensde de mannen mij nog wel even een fijne nacht met die sweetys. Dachten we net op tijd voor de trein te zijn, bleek dat het een sort feestdag was ofzo, iig redden er geen treinen meer, kon de bus niet 3 fietsen mee nemen, was een taxi ontzettend duur en leek het mij wel een grappig avontuur aangezien onder een brug slapen nu onze enige optie bleek. Gellukig konden we het thuisfront wel gerust stellen met de gedachte dat Thomas wel bij de mannen terecht kon, Marcus net een actrise had ontmoet waar hij wel mee kon en zou ik wel met de zwerfers in het park gaan slapen. Ik het echie had ik even rond gebeld en konden we bij de vriend van Kayla, de dochter van de Marcus familie in SF, slapen. Dus na de hele stad opnieuw te zijn doorgefietst over de hoogste bergen in de wijde omgeving konden we onze fietsen op z’n kop op het balkon hangen (wel goed op slot doen, want de buren waren Meth verslaaft en zouden hem anders gelijk verkopen, tipisch), gaven we een annanas als kadootje dat we daar terecht konden en konden we op het zachte tapijt slapen. Toch wel een gekke dag.

Terug naar vorige week, waar ik op Dinsdag door Nick mee werd gevraagt om naar een show van een band in een friends huis in de City te gaan. Samen met nog twee andere meisjes zijn we toen naar de goede straat in SF gereden, waar we het huis niet konden vinden, aangezien bleek even later de show niet in the City werd gegeven, maar ik Redwood City. Beetje jammer, maar we hebben ons wel vermaakt in SF. Toen ik zei dat Alex wel leuke schoenen had, vond zij het ook wel een goed idée om schoenen te ruilen. Helaas bleken ze aan het eind van de avond toch een beetje te klein en kon ik haar nog net op tijd tegen houden om er niet mee van door te gaan, anders had ik nu wel hele coole nieuwe schoenen =).

Verder woont bijna iedereen nu bij Thomas en Ai Lien in huis. Ze wonen het meest centraal, hebben een groot appartement met een zwembad en bubbelbad erbij en iedereen nodigt zichzelf er gewoon uit. Het is hier namelijk nog niet zo stervens koud als in ons eigen bevroren kikker landje, dus buiten met z’n alle in het bubelbad is best chill.

Vorige week vrijdag zou ik bij een vriend langs gaan, maar die zij natuurlijk af, zoals alle Amerikanen continu doen op het laatste moment of gewoon vergeten, maar gelukkig vermaakte ik me wel samen met Thedmer en Thomas, toen Thomas vroeg of we mee wooden naar een dineetje bij iemand thuis van zijn ESL klasje. Dus wij mee, toen bleek dat wij de enige niet Aziaten uit China, Hong Kong en Indonesie waren en gingen we hot-soupen ofzo. De hele tafel stond vol met de raarste kleine hapjes chinees voedsel die je dan in een pan in het midden gooide, even liet koken en je dan er door liet verassen hoe het smaakte. Wij kregen geleerd met stokjes te eten, overal werden foto’s van genomen en ze waren echt vet entousiast of verontschuldigent over alles. Het was een hele toffe cultuur uitwisseling. Toen we klaar waren met eten en we bij de piano gingen stonden te zingen, vroeg een Chinees meisje even de aandacht… samenvatting van haar 10min lange speece: ‘Okay, leuke avond gehad blabla, en misschien nu we nog een leuke avond in het vooruit zicht hebben, kunnen we misschien als niemand er op tegen is natuurlijk eventueel wat sterkers gaan halen als de appelsap. Maar alleen als niemand er op tegen is… nu zeggen blablablabla.. en we gaan elkaar niet veraden, belooft blabla, en wat er gebeurd blijft onder ons blablabla dus en weet iemand die het voor ons kan halen?’ waarbij eigenlijk alle Europeanen alleen maar zaten van wat gebeurt hier, waarom doen ze zo moeilijk? Het was blijkbaar echt een big deal voor ze, echt te grappig. Later in Thomas huis hebben we toen echt te rare chineese kinderspelletjes gedaan met woorden als hoenchachang, doggydoggy en anga-anga ofzo, wat ik zeker aan jullie allemaal thuis ga leren =P. Het was leuk om een keertje met de Aziaten uit te hangen, aangezien echt bijna alle stereotyps waar waren, maar ze wel heel aardig zijn. Interessant.

Voor de rest gaan veel mensen voor kerst of op een trip of terug naar hun eigen landje, dus langsaam moest ik even dag zeggen tegen iedereen. De meeste blijven nog, ik ben de enige die nu al gaat. Zo ging ik ook voor de laatste keer met Varun op avontuur in Berkeley. Het is blijkbaar heel lastig nu om naar de Co-ops te gaan omdat je op de gastenlijs moet staan, maar hij kende de DJ die op hun feest zou draaien, dus konden we met hem naar binnen. (Hij kende hem uit de klas Boedisme&Millieu, wat een van de zoveel bijna te gedetaileerde vakken is op Berkeley). Het was in Cassa-Zimbadwe, een Co-op met 150 studenten die net hun kerst maaltijd hadden met de raarste dingen als aligators en stierenballen enzo. Het thema was de goude stad in de jungle en iedereen had zich heel erg uitgeleeft. Er wonen daar zoveel vrijdenkende mensen in de Co-ops, dat het bijvoorbeeld ook niet raar was dat er bijvoorbeeld een meisjes met gemilimetert haar met als enige kledingstuk een doek om en daardoor ook een blote borst rond liep, want dat was heel normaal. Volgens mij is de muziekstyle dubstep hier best populair bij dit soort mensen, draaien ze best veel. s’Avonds heb ik nog geprobeert aan wat vrienden van Varun uit te leggen wat Sinterklaas is en mochten ze m’n engelse gedicht lezen die ik bij me had.
De volgende dag had ik afgesproken met Garret, die ik in SF ontmoet had en die ook naar OZORA en TRANSYLVANIA gaat, aangezien hij ook nu in Berkeley woont. Terwijl ik stond te wachten, wou een vrouwtje graag even met mij praten over God en Jesus. Ik had niet heel veel te doen en ik vond het wel interesant waarom ze hier in de regen mensen bijbelteksten gaat voorlezen, dus ik heb een half uur naar haar mogen luisteren.. Het grappige was dat ze ook heel wetenschappelijk probeerde te doen over hoe God DNA maakte enzo. Maar ze negeerde wel m’n vragen zoals toen ze verklaarde dat Jesus voor de mensen was gestorven en niet voor de apen en ik vroeg of er dan niet misschien ook een Jesus–aap was... Garret heeft echt een grappig leventje denk ik. Hij komt net terug van anderhalf jaar liften en psytrance festivals bezoeken in Europa en India. Hij leeft van een week koken voor rijke mensen bij hun thuis en daar kan hij een hele maand van leven en reizen. Zo ging hij ook deze week naar LA om daar te koken en volgende week naar Bali om te koken op een boot, waarna hij een maandje in Bali mag blijven. Voor de rest gaat hij wonen in een busje in de stad en in de bergen en komt hij binnenkort ook naar Brussel en dan komt hij even langs, zodat ik Nederland kan laten zien. Het regende en er waren geen plaatsen in de bagelshop, dus na midden in de winkel te hebben gepicknickt nam ik de BART en trein terug naar mijn Europese vrienden om het echte Sinterklaas te vieren met cadeau’s, gedichten en erwtensoep. Voor de liefhebber heb ik m’n engelse gedicht hier onder geplakt =).

De dag voor m’n final van psychologie en ik had heel hard aan het leren, dus ik kon s’avonds mee naar een verjaardag van een vriendin van Nick, we zouden wel op tijd terug zijn. Op de verjaardag was iedereen echt super aardig en orgineel en ik had veel grappige gesprekken met Americaantjes (aan de hoeveelheid van mensen leren kennen is niets aan te merken) en zelfs iemand van m’n acting klas was e rook. Wat heel cool was, waren drie jongens die op een keybord en laptop goede electronische muziek maakte. Maar op een gegeven ogenblik waren een groepje meisje die tegen me gingen praten, maar soms is het in het Engels gewoon nog te lastig om sarcasme af te lezen. Aan het eind van het gesprek merkte ik dat ze waarschijnlijk aan het klagen waren dat buitenlandse studenten gelijk interessant zijn, beetje raar. Gelukkig kon ik na rond vragen met iemand eerder terug reiden, slapen en snel nog even leren, lekker stressen, maar toen ik rond 3 voor de deur stond voelde me ik toch wel alleen en kwam erachter dat ik het op donderdag moest proberen. Uiteindelijk wel 196/200 gehaald =)

Voordrest heb ik nog met 20 chinesen en Christine een kerstmaaltijd gevierd, waarbij ze heel tipisch allemaal gingen flippen bij elk ‘Hello Kitty’ of dat apenhoofd zooitjes. En mocht ik ook dag zeggen tegen Christine, aangezien die beroemt gaat worden in LA en daarna oud en nieuw wil vieren in Las Vegas en had ze nog een hele lieve afscheid brief geschreven. Ook moest ik nog langsamerhand m’n tas gaan inpakken wat echt een ramp was, ik had veel te veel spullen dankzij wat aandenkes en cadeautjes en toen alles net pasten bleek m’n koffer veel te zwaar, maar met alles in m’n handbagage zit ik nu toch maar in het vliegtuig. Maar dat kon niet zonder nog even mijn gemaaksdag hier in Amerika te vieren. Ik mocht wat vrienden bij Jay thuis uitnodigen en heb ik toen maar alle Amerikanen wijs gemaakt dat dit een tipische Nederlandse feestdag is is, je twee verschillende kleuren sokken moet dragen en andere makingday-rituelen =)

En na nu 2 keer de zon op zien komen vanuit het vliegtuig, duurt het nog een half uurtje en dan land ik in Amsterdam en zet m’n aanval in om iedereen dood te knuffelen =). Het wordt echt een te rare week, aangezien dit weekend de enige mogelijkheid was voor m’n oudertjes om weg te komen, dus zit ik vrijdag weer in Parijs met famillie en Thijs. Maar maandag ben ik weer terug en wil ik iedereen wel even groeten voordat ik 6 januarie weer naar de sneeuw in Oostenrijk vertrek. Ik heb niet m’n eigen nummer, aangezien die nu van Dide is, maar ik ben vast en zeker vaak te bereiken op Thijs nummer van 0627241174 en m’n huis nummers voicemail wat nog steeds 0302294678 is.

Dit is het einde van mijn fantastische California avontuur. Ik heb het heel fantastisch gehad en veel meegemaakt. Toch ben ik wel blij terug te zijn, want vrienden en familie zoals ik ze thuis heb gevonden zijn blijkbaar toch niet zo makkelijk te vervangen!

Groetjes, Ayla vanuit boven Nederland!